 Wysłany: Wto 21:43, 20 Lut 2007 Temat postu: |
|
| Nic mi o takowym seminarium nie wiadomo.
Co roku na mistrzostwach europy jest jakaś pogadanka na środku sali jakieś 60 minut przed zawodami. No i zdaje się coś w rodzaju próbnych zawodów (przynajmniej tak było w tym roku), dzień przed zawodami a po seminarium, po których zdaje się delegacja ZNKR coś tam komentuje... bardzo szkoda, że nie ma takich seminariów, może sędziowie (zwłaszcza Ci młodsi) przestali by oceniać wg swojego widzimisię. |
|
| Wysłany: Pon 22:34, 19 Lut 2007 Temat postu: |
|
| To w iaido nie ma zgrupowań sendziowskich??
W kendo co roku do brukseli japsy przijeżdżajom i szkolom shimpan'ów |
|
| Wysłany: Pon 18:34, 19 Lut 2007 Temat postu: |
|
No to teraz nic tylko czytać a potem ćwiczyć  Dzięki za posty Oskar, i ten i tamten o dobrym kendo z kursu sędziowskiego. Warto by było, żeby w Iaido i Jodo też sędziom takie wykłady zrobiono
MN |
|
| Wysłany: Nie 12:03, 18 Lut 2007 Temat postu: Kendo kihon-waza |
|
| prof. Kōzō Andō
8 dan kyoshi BOKUTŌ-NI YORU KENDŌ KIHON-WAZA KEIKO-HŌ Kendo kihon-waza z użyciem bokutō 1. Cel ćwiczeń Każdy ćwiczący musi uświadomić sobie podstawową prawdę, że shinai jest mieczem. Bez tego nie ma postępów w kendō. Poniższe ćwiczenia mają nam przypomnieć, że walczymy mieczem. Powinniśmy zrozumieć zasady „drogi miecza” i związane z nimi zachowanie. Oprócz ćwiczeń, niezbędne są ustne uwagi, wyjaśniające co dokładnie robić w czasie treningu w parach, z przeciwnikiem. 2. Podział ćwiczeń Ćwiczenia podzielone są w następujący sposób: Kihon 1 – Ippon uchi-no waza Shō-men; kote; dō (migi-dō) i tsuki Kihon 2 – Ni-san-dan uchi-no waza (renzoku waza) Kote-men Kihon 3 – Harai waza Harai-men (omote) Kihon 4 – Hiki waza (tsuba-zeriai) Hiki-dō (migi-dō) Kihon 5 – Nuki waza Men-nuki-dō (migi-dō) Kihon 6 – Suriage waza Kote-suriage-men (ura) Kihon 7 – Debana waza Debana-kote Kihon 8 – Kaeshi waza Men-kaeshi-dō (migi-dō) Kihon 9 – Uchi-otoshi waza Dō (migi-dō) uchi-otoshi-men 3. Zasady podstawowe a. Wszelkie postawy i ruchy odpowiadają postawom i ruchom zaczerpniętym z Nihon Kendō Kata. b. Aby ćwiczenie było wykonane prawidłowo, ćwiczący musi używać bokutō. c. Dzieci mogą używać mniejszych bokutō. Dorośli i młodzież używają takich samych bokutō jak w Nihon Kendō Kata. d. Opis poszczególnych postaw i ruchów odpowiada opisom zawartym w „Głównych zasadach treningu kendō z dziećmi i młodzieżą”. e. Trening odbywa się grupowo. Niezależnie od stopnia zaawansowania, „motodachi” i „kakarite” są sobie równi w czasie ćwiczeń i powinni wzajemnie traktować się z szacunkiem. f. Aby trening nabrał większej wartości, instruktor przez cały czas powinien zwracać baczną uwagę na zachowanie ćwiczących. – z uwagi na poziom ćwiczących, instruktor może zrezygnować z części ćwiczeń; – może także zmodyfikować sposób wykonania (np. poprzez powtórzenie tylko ruchów kakarite). 4. Uwagi dla instruktorów a. Kamae Jedyną postawą używaną we wszystkich ćwiczeniach jest chūdan-no kamae. – Chūdan-no kamae: Z normalnej postawy stojącej wysuń w przód prawą nogę. Lewa dłoń spoczywa na linii środka ciała, nieco poniżej wysokości pępka, w odległości pięści od tułowia. Nasada lewego kciuka powinna być dokładnie na linii środka ciała. Kensen (sztych) miecza trzymaj na takiej wysokości, aby jego przedłużenie wypadało pomiędzy oczami przeciwnika lub na poziomie jego lewego oka. Przechodząc do pozycji kamae-otoku, powoli opuść miecz, tak aby kensen znalazł się mniej więcej od trzech do sześciu centymetrów poniżej kolana przeciwnika. Głownia miecza powinna być zwrócona sztychem w prawo, tuż poza obrys ciała przeciwnika (z ostrzem skierowanym po skosie w dół, w lewo). b. Metsuke Patrz przeciwnikowi prosto w oczy, ale tak, żebyś jednocześnie widział całe jego ciało. c. Maai – Na początku ćwiczeń przeciwnicy stoją w odległości dziewięciu kroków. W postawie sonkyo, przed rozpoczęciem i po zakończeniu ćwiczeń, głownie mieczy powinny się krzyżować na linii yokote. – W czasie datotsu, przeciwnicy stoją w issoku-ittō-no maai. Instruktor powinien zwrócić im uwagę, że odległość pomiędzy nimi zależy od budowy, wzrostu i umiejętności każdego z ćwiczących. d. Datotsu – Każdy cios musi być zadany silnie, z prawidłowym nastawieniem ducha i dobrym tenouchi. Cięcie powinno być zadane częścią monouchi (mniej więcej jedna trzecia głowni, licząc od sztychu). W momencie cięcia należy płynnym energicznym ruchem dosunąć nogę zakroczną. – Każdy cios musi być zatrzymany przed ciałem przeciwnika. Z drugiej strony, powinien jak najbardziej przypominać cięcie lub pchnięcie prawdziwym mieczem. – Kakarite nie może pozwolić na to, aby motodachi przejął inicjatywę. Jego ki zawsze musi być silniejsze od ki motodachi, a cięcia i uderzenia wykonane we właściwym momencie. e. Ashi-sabaki W ćwiczeniach używane są wyłącznie okuri-ashi i suri-ashi. f. Kakegoe (hassei) W chwili ciosu ćwiczący powinien głośno krzyknąć: „Men!”, „Kote!”, „Dō!” lub „Tsuki!”. g. Zanshin Po wykonanym ciosie należy jak najszybciej wrócić do prawidłowego dystansu (maai), przyjąć postawę chūdan i stanąć w zanshin. Sahō przed rozpoczęciem i po zakończeniu tachi-ai 1. Trzymaj bokutō w prawej ręce. Usiądź w pozycji seiza trzy kroki od przeciwnika. Połóż bokutō po prawej stronie, ostrzem w stronę ciała. Tsuba powinna leżeć na linii kolan. Złóż ukłon w seiza. 2. Wstań. Odejdź na odległość przewidzianą dla tachi-ai. Ukłoń się w stronę kamiza. Ukłoń się w stronę przeciwnika. Przełóż bokutō do lewej ręki i połóż kciuk na tsuba. Wyjmij bokutō. Przyjmij postawę sonkyo. 3. Po ostatnim enbu (ćwiczeniu) przyjmij postawę sonkyo i wykonaj osame-tō. Wstań i odejdź tyłem pięć kroków. Sage-tō (przełóż bokutō z lewej do prawej ręki i opuść je swobodnie wzdłuż ciała. Ukłoń się przeciwnikowi). Ukłoń się w stronę kamiza. Wykonaj ukłon w seiza. Obaj – motodachi i kakarite – jednocześnie odchodzą na bok. Uwagi: Po skończonych ćwiczeniach motodachi i kakarite przyjmują postawę kamae-otoku i z lewej nogi odchodzą tyłem pięć kroków. Przed rozpoczęciem nowego ćwiczenia obaj stają twarzami do siebie w chūdan-no kamae. a. Najlepszym miejscem do zarei jest środek shimoza. (Podczas treningu w większej grupie zarei można pominąć). b. Seiza należy wykonać w saza-uki. W czasie zarei, obie dłonie – lewa i prawa – powinny jednocześnie dotknąć podłogi. c. W czasie ukłonu (rei) w stronę kamiza tułów pochylony jest pod kątem trzydziestu stopni. W czasie ukłonu (ritsurei) w stronę przeciwnika tułów pochylony jest pod kątem piętnastu stopni. d. Bokutō należy przełożyć z prawej ręki do lewej i odwrotnie dokładnie na linii środka ciała. e. W postawie taitō, tsuka-gashira jest na linii środka ciała. Kihon 1. Ippon uchi-no waza – Począwszy prawą nogą, motodachi i kakarite wykonują trzy kroki i stają w odległości issoku-ittō. Kakarite uderza shōmen. W chwili ciosu wydaje głośny okrzyk: „Men!”. – Po uderzeniu „men”, kakarite kolejno atakuje „kote”, „dō” i „tsuki”. – Po ostatnim ataku, motodachi i kakarite cofają się o pięć kroków i stają w postawie chūdan. Instruktor wyznacza, kto jest motodachi. „Shōmen”: a. Zrób wykrok prawą nogą i jednocześnie unieś bokutō nad głowę. W tym momencie powinieneś pod rękami zobaczyć całą sylwetkę przeciwnika. Zwróć uwagę na to, żeby ostrze miecza było skierowane we właściwą stronę. W chwili zamachu kensen nie powinien być niżej niż ręce. b. Motodachi lekko odsuwa kensen swojego miecza w prawo, żeby zrobić przeciwnikowi miejsce do ataku. c. Po uderzeniu, kakarite z mocnym zanshin odchodzi krok do tyłu. Obaj przeciwnicy stają w pozycji chūdan. „Kote” a. Unieś bokutō na taką wysokość, żeby pod rękami zobaczyć kote przeciwnika. b. Motodachi lekko odsuwa kensen swojego miecza w lewo, żeby zrobić przeciwnikowi miejsce do ataku. c. Po uderzeniu, kakarite z mocnym zanshin odchodzi krok do tyłu. Obaj przeciwnicy stają w pozycji chūdan. „Dō” (migi-dō) a. Unieś bokutō nad głowę i skręć ręce tak, aby ostrze znalazło się po przekątnej ciała przeciwnika. Zrób krok w przód i zadaj energiczne cięcie, nie zmieniając postawy ciała. b. Motodachi unosi ręce, żeby zrobić przeciwnikowi miejsce do ataku. c. Po uderzeniu, kakarite z mocnym zanshin odchodzi krok do tyłu. Obaj przeciwnicy stają w pozycji chūdan. „Tsuki” a. Ważne, abyś od początku dobrze poznał sposób wykonania tsuki. Nie rób pchnięcia samymi rękami, ale wyprowadź je z bioder. b. Motodachi opuszcza miecz po skosie w prawo i daje krok do tyłu, żeby zrobić przeciwnikowi miejsce do ataku. c. Kakarite z mocnym zanshin odchodzi krok do tyłu. Potem robi jeszcze jeden krok, żeby wrócić na swoje miejsce. Motodachi wykonuje krok w przód i staje w postawie chūdan. Kihon 2. Ni-san-dan-no waza – Począwszy prawą nogą, motodachi i kakarite wykonują trzy kroki i stają w odległości issoku-ittō. „Kote-men” a. Kakarite wykonuje zamach mieczem i w tym samym czasie robi wykrok prawą nogą. Uderza migi-kote. Motodachi cofa się o krok. Kakarite idzie za nim i w drugim kroku uderza shōmen. b. Motodachi lekko unosi kensen swojego miecza, żeby kakarite mógł prawidłowo wykonać atak kote. Potem cofa się i opuszcza miecz sztychem w prawo, żeby zrobić przeciwnikowi miejsce do ataku shōmen. c. Po drugim uderzeniu, kakarite z mocnym zanshin daje krok do tyłu. Po drugim kroku kakarite obaj przeciwnicy powinni znaleźć się w issoku-ittō-no maai. Kakarite wykonuje jeszcze jeden krok do tyłu, a motodachi idzie za nim, żeby wrócić na swoją pozycję. Kihon 3. Harai-waza – Począwszy prawą nogą, motodachi i kakarite wykonują trzy kroki (ayumi-ashi) i stają w issoku-ittō-no maai. – Po ostatnim ataku, motodachi i kakarite cofają się o pięć kroków i stają w postawie wyjściowej dla tachi-ai, czyli chūdan. „Harai-men” (omote) a. Kakarite wykonuje wykrok prawą nogą i w tym samym czasie lewym płazem swojego miecza (omote shinogi) odtrąca miecz przeciwnika. Potem uderza shōmen. b. Kakarite z mocnym zanshin odchodzi krok do tyłu. Potem robi jeszcze jeden krok, żeby wrócić na swoje miejsce. Kihon 4. Hiki-waza – Począwszy prawą nogą, motodachi i kakarite wykonują trzy kroki (ayumi-ashi) i stają w issoku-ittō-no maai. – Po ostatnim ataku, motodachi i kakarite cofają się o pięć kroków i stają w postawie wyjściowej dla tachi-ai, czyli chūdan. „Hiki-dō” (migi-dō) a. Kakarite wykonuje krok prawą nogą i uderza shōmen. Motodachi broni się przed ciosem, blokując uderzenie lewym płazem miecza (omote shinogi). Obaj wchodzą w tsuba-zeriai. Kakarite spycha miecz przeciwnika w dół, poprzez silny nacisk na głownię w okolicy tsuba (tsuba-moto). Kakarite wyczuwa, że motodachi zamierza unieść ręce. Z lewej nogi wykonuje krok w tył i w tym samym czasie uderza migi-dō. b. Kakarite z mocnym zanshin daje krok do tyłu. Po drugim kroku kakarite obaj przeciwnicy powinni znaleźć się w issoku-ittō-no maai. Kakarite wykonuje jeszcze jeden krok do tyłu, a motodachi idzie za nim, żeby wrócić na swoją pozycję. Kihon 5. Nuki-waza – Począwszy prawą nogą, motodachi i kakarite wykonują trzy kroki (ayumi-ashi) i stają w issoku-ittō-no maai. – Po ostatnim ataku, motodachi i kakarite cofają się o pięć kroków i stają w postawie wyjściowej dla tachi-ai, czyli chūdan. „Men-nuki-dō” (migi-dō) a. Motodachi wykonuje krok w przód prawą noga i jednocześnie atakuje shōmen. Kakarite przesuwa prawą nogę w prawo (po skosie) i dosuwając lewą, kontratakuje cięciem migi-dō. Ważne, aby w tym momencie obaj przeciwnicy zachowali właściwe metsuke. b. Motodachi zatrzymuje się po uderzeniu shōmen. Kakarite zatrzymuje się po uderzeniu migi-dō. c. Obaj wykonują krok w tył i stają naprzeciw siebie. Kakarite trzyma mocny zanshin. Obaj jednym krokiem wracają na swoje miejsca. Kihon 6. Suriage-waza – Począwszy prawą nogą, motodachi i kakarite wykonują trzy kroki (ayumi-ashi) i stają w issoku-ittō-no maai. a. Motodachi wykonuje krok w przód prawą nogą i jednocześnie atakuje migi-kote. Kakarite wykonuje krok w tył lewą nogą i odtrąca miecz przeciwnika prawym płazem swojego miecza (ura shinogi). Potem natychmiast daje krok w przód i atakuje shōmen. b. Po suriage sztych miecza motodachi nie może dotykać tułowia przeciwnika, ale musi być skierowany na zew-nątrz, poza obrys ciała. c. Kakarite trzyma mocny zanshin. Obaj jednym krokiem wracają na swoje miejsca. – Po zakończonym ćwiczeniu, motodachi i kakarite cofają się o pięć kroków i stają w postawie wyjściowej dla tachi-ai, czyli chūdan. Kihon 7. Debana-waza – Począwszy prawą nogą, motodachi i kakarite wykonują trzy kroki (ayumi-ashi) i stają w issoku-ittō-no maai. – Po zakończonym ćwiczeniu, motodachi i kakarite cofają się o pięć kroków i stają w postawie wyjściowej dla tachi-ai, czyli chūdan. „Debana-kote” a. W chwili, gdy motodachi wykonuje zamach, kakarite dostrzega odpowiedni moment do debana (okori-gashira). Kakarite wykonuje energiczny krok w przód, z jednoczesnym atakiem kote. b. Kakarite z mocnym zanshin daje krok do tyłu. Potem obaj przeciwnicy cofają się, żeby wrócić na swoje pozycje. Kihon 8. Kaeshi-waza – Począwszy prawą nogą, motodachi i kakarite wykonują trzy kroki (ayumi-ashi) i stają w issoku-ittō-no maai. – Po zakończonym ćwiczeniu, motodachi i kakarite cofają się o pięć kroków i stają w postawie wyjściowej dla tachi-ai, czyli chūdan. „Men-kaeshi-dō” (migi-dō) a. Motodachi wykonuje krok w przód i uderza shōmen. Kakarite przesuwa prawą nogę w prawo (po skosie) i blokuje cięcie lewym płazem swojego miecza (omote shinogi). Następnie skręca ręce i dosuwając lewą nogę, kontratakuje cięciem migi-dō. Ważne, aby w tym momencie obaj przeciwnicy zachowali właściwe metsuke. b. Motodachi zatrzymuje się po uderzeniu shōmen. Kakarite zatrzymuje się po uderzeniu dō. c. Obaj wykonują krok w tył i stają naprzeciw siebie. Kakarite trzyma mocny zanshin. Obaj jednym krokiem wracają na swoje miejsca. Kihon 9. Uchi-otoshi-waza – Począwszy prawą nogą, motodachi i kakarite wykonują trzy kroki (ayumi-ashi) i stają w issoku-ittō-no maai. – Po zakończonym ćwiczeniu, motodachi i kakarite cofają się o pięć kroków i stają w postawie wyjściowej dla tachi-ai, czyli chūdan. „Dō (migi-dō) uchi-otoshi-men” a. Motodachi wykonuje krok w przód i uderza migi-dō. Kakarite odsuwa lewą nogę w tył (po skosie w lewo) i uderza ostrzem bokutō (monouchi) w głownię miecza przeciwnika. Potem wykonuje krok w przód z jednoczesnym cięciem shōmen. b. Obaj wykonują krok w tył i stają naprzeciw siebie. Kakarite trzyma mocny zanshin. Obaj jednym krokiem wracają na swoje miejsca. Tłumaczenie: Witold Nowakowski © Polski Związek Kendo 2004 |
|