lm
Dołączył: 10 Sty 2007
Posty: 110
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Temat postu: Wywiad z Haruna Matsuo Sensei z 1994r. |
|
|
Tłumaczenie moje, prosze się nie wkurzać na czasami polskawy język...
Przetłumaczyłem, bo jest to nauczyciel Henrego i myślę, że jeżeli ktoś kiedyś u Henrego ćwiczył mógłby chcieć dowiedzieć się czegoś więcej o jego nauczycielu.
Miłego czytania 
---------------------------------------------------------------------------
[link widoczny dla zalogowanych]
---------------------------------------------------------------------------
Wywiad z Haruna Matsuo Sensei, przeprowadzony w 1994 roku.
Haruna Matsuo sensei (1925 - 2002).
Haruna Matsuo sensei, 8. dan Hanshi Iaido, zmarł 14 września 2002 roku. Miał 77 lat. Regularnie odwiedzał Wielką Brytanię nauczając na seminariach Iaido organizowanych przez BKA. Oddając mu cześć, przedrukowaliśmy w tym numerze wywiad jakiego Haruna sensei udzielił w 1994 roku. Wywiad ten przedrukowany został z The Iaido Newsletter (Canada) 1994.
W 1990 roku Goyo Ohmi zaproszony został do Anglii na trening Muso Jikiden Eishin Ryu z sensei Haruna Matsuo, który regularnie od kilku lat prowadził seminaria w Anglii. W wyniku tego spotkania, klub Iaido z Uniwersytetu w Guelph zaprosił senseia Harunę w następnym roku. W 1994 odbyła się czwarta wizyta Sensei Haruny w Kanadzie i w tymże roku wykorzystaliśmy szansę aby przeprowadzić z nim wywiad.
Sensei Haruna, 7 dan Iaido Kyoshi, mieszka we miejscowości Ohara w prefekturze Okayama. Jest emerytowanym nauczycielem szkoły Junior High, członkiem ZNKR, szefem Związku Kendo Prefektury Okayama oraz głównym instruktorem i szefem Musashi Dojo w Oharze. Musashi Dojo usytuowane jest obok Muzeum Musashiego i należy do miasta.
KIM TYLOR: Chciałbym podziękować za przybycie do Kanady w tym roku oraz za ostatnie kilka lat nauczania Iaido. Haruna sensei, chciałbym zacząć od pytania o twoje zawodnicze dokonania w Iaido; wiem że twoja kariera jest imponująca.
HARUNA MATSUO: Uczestniczyłem w lokalnych i narodowych zawodach i pokazach 256 razy. Całkowicie przegrałem 12 razy, 8 razy byłem na trzecim miejscu i 28 razy na drugim. 45 razy nagradzany byłem nagrodą "Najlepszy Duch Walki" oraz 15 razy nagrodą "Specjalny Duch Walki" (nagroda notowana wyżej niż NDW). Resztę wygrałem. Nie jestem pewien ile razy to było - możesz policzyć sam.
W krajowych zawodach wystartowałem po raz pierwszy w 1978 roku i zająłem drugie miejsce. W sumie w zawodach ogólnokrajowych dwa razy znalazłem się w pierwszej ósemce, na drugim miejscu pięciokrotnie a w 1989 roku wygrałem na poziomie 7 dana. W tym roku zająłem znów drugie miejsce.
KT: Sensei, czy start sprawia ci radość?
HM: Radość? Nie jestem w stanie powiedzieć czy to sprawia mi radość czy nie, shiai to trening.
KT: By się sprawdzić, by poczuć wyzwanie?
MH: Nie, nigdy nie ćwiczę pod zawody, dla mnie dzień zawodów jest po prostu kolejnym dniem treningu.
KT: Zatem trening i shiai to to samo, czy powinno się mieć takie samo nastawienie podczas treningu jak podczas zawodów?
MH: Tak.
KT: Gdzie zacząłeś trening iaido?
MH: Moim pierwszym nauczycielem był Yoshizaku Yamashibu, 8 dan Hanshi, który zmarł rok temu. Jego nauczycielem z kolei był Harusuke Yamamoto, który był nauczany przez Masamichi Oe, 17-stego mistrza MJER Iaido. Trening zacząłem w 1972 roku, mając 46 lat.
(tu jest dziura w wywiadzie)
KT: Rozumiem, że obecnie istnieją 2 szkoły Niten Ichi Ryu.
MH: Tak, mamy Noda Ha Niten Ichi Ryu oraz Hyo Ho Niten Ichi Ryu, na czele którego stoi Imai sensei. W starych księgach ta szkoła nazywana jest Santo Ha, ale nazwa ta nie jest już używana. Nazwa Santo Ha pochodzi od jednego z nauczycieli w rodowodzie szkoły. Hyo Ho jest zapisywane w taki sam sposób jak Hei Ho, ale prawidłowa wymowa to Hyo Ho.
KT: Gdzie zazwyczaj trenujesz Niten Ichi Ryu?
MH: W klubie Musashi Kenyu Club w Oharze. Kenyu By można przetłumaczyć jako 'klub przyjaciół miecza' i jest jednym z wielu klubów w mieście w którym ćwiczy się Niten. Około 8 członków tego kluby ćwiczy w Musashi Dojo raz w tygodniu.
KT: By pokazać, jak mało obecnie na zachodzie wiemy o Niten Ichi Ryu, pozwoliłem sobie przygotować kilka pytań i komentarzy jakie padły na liście mailingowej Iaido-L. Pierwszy komentarz odnosi się do jednego stwierdzenia, że nikt już nie uczy się Niten Ichi Ryu.
MH: Głową szkoły Niten Ichi Ryu jest Masayuki Imai i on uczy w kwaterze głównej. Są też grupy w prefekturach Okayama, Kumamoto, Fukuoka, Saga i Saitama. Jest prawdopodobnie około 120 do 130 osób ćwiczących w tych klubach Niten Ichi Ryu. Nie wiem ile osób ćwiczy Noda Ha.
KT: Drugie pytanie dotyczy technik uczonych w szkole.
MH: Na Tachi Seiho składa się na ćwiczenia z długim mieczem przeciwko długiemu mieczowi, Kodachi Seiho to ćwiczenia krótkim mieczem przeciwko długiemu mieczowi a Noto Seiho to ćwiczenia z długim i krótkim mieczem jednocześnie przeciwko długiemu mieczowi. To są trzy grupy technik. Elementem szkoły jest jeszcze Bojutsu - zestaw ćwiczeń z długim kijem przeciwko mieczowi. Ja nie ćwiczyłem Bojutsu.
KT: Widziałem nagranie z pokazem bojutsu prezentowanym przez Imai sensei i jego uczniów. Było to coś kompletnie innego od systemu bo jaki można zobaczyć tu, wywodzącego się z Karate z Okinawy.
MH: Bo używane w Niten Ichi Ryu jest tylko troszkę dłuższe od kija używanego w Muso Ryu Jodo.
KT: Wydaje się podobne do jodo.
MH: Tak, ale konkretne ruchy różnią się od tych z SMR Jodo.
KT: Ile jest kata w danej grupie technik z mieczami.
MH: W Tachi Seiho jest w sumie 12 kata, a w Kodachi Seiho jest siedem.
KT: To jest zestaw którego mamy nadzieję nauczyć się jutro.
MH: To nie jest możliwe. Nie da się ich nauczyć w parę dni. Nie myśl, że to takie łatwe (śmiech).
KT: A Nito Seiho?
MH: W skład Nito Seiho wchodzi 5 kata.
KT: Tylko pięć? Czy są jeszcze inne kata nito?
MH: Istnieje 5 kata nazywanych Setsssusa [wymawiane Sessa] oraz 5 kata nazywanych Aikuchi. Imai sensei nie uczył ani Sessa ani Aikuchi; Aoki sensei powiedział Imai sensei, że nie ma potrzeby ćwiczyć tych kata. Na przykład, podczas dzisiejszego pokazu zademonstrowałem wam JinRai oraz Raiden. Te kata Iaido stworzone zostały tylko w celu treningowym i nie są częścią szkoły. Sessa i Aikuchi nie były stworzone przez Musashiego ale przez jego uczniów po jego śmierci. Sensei Imai mówił, że nie ma potrzeby ćwiczyć tych kata, więc nie ćwiczyliśmy. Przynajmniej nie często.
KT: Ostatnie pytanie z listy mailingowej dotyczy sposobu podejścia Japończyków do postaci Musashiego. My na zachodzie mamy czasami wrażenie, że był on raczej zagadkową postacią, coś jak Billy the Kid.
MH: Japończycy tak nie myślą; nie jest on takim banitą jak Billy the Kid. Większość ludzi myśli o nim jako o filozofie. Ludzie związani z Budo patrzą na niego jako na filozofa, pisarza i są dumni z jego szermierskich umiejętności oraz z jego kunsztu w malarstwie i rzeźbie. Istnieje wiele fikcyjnych relacji z jego życia, ale większość ludzi nie wierzy w te bajki.
KT: To potwierdza to co kiedyś słyszałem. Na przykład, obecny mistrz Yagyu Shinkage Ryu, podczas zeszłorocznego wykładu w Nowym Jorku, odwoływał się do książki 'Go Rin no Sho' Musashiego podczas tłumaczenia różnych rodzajów spoglądania.
MH: Tak, szanowany jest za całe swoje życie, jako artysta, nie tylko za umiejętności we władaniu mieczem.
KT: Może powinniśmy wrócić do Iaido. Senaei, mam tu zapisaną całą listę pytań na temat technik, ale za nami jest trzy dni wyjaśnień a wiem, że mógłbyś mówić kolejne trzy odpowiadając na te pytania. Może poproszę o komentarz na temat co jest najważniejsze dla początkujących.
MH: Przede wszystkim początkujący powinni pracować nad uzyskaniem stałego kąta podczas wykonywania nuki tsuke [jednoręczne cięcie otwierające technikę] oraz nad pracą nóg. Jeżeli nie będą tego robić, nabiorą złych nawyków które są bardzo trudne do wykorzenienia później. Prawdziwi początkujący nie powinni uczyć się kata, ale skupić się tylko na nauce pionowego cięcia oraz na noto [schowanie ostrza], nie na pierwszej technice. Nawet w Japonii początkujący idą do przodu za szybko, wielu uczy się drugiej, trzeciej, czwartej techniki za wcześnie i to wywołuje problemy. W dawnych czasach przez pierwsze trzy lata nauczano tylko pierwszej techniki. W kendo też mówiono - kirikaeshi [podstawowe ćwiczenie na cięcia] przez trzy lata zanim założycie bogu. Jeżeli byśmy robili tak dzisiaj nikt by nie wytrwał na zajęciach, dlatego uczymy ich technik od jeden do dziesięciu jak najszybciej potrafimy. Wierzę, że właśnie dlatego Iai większości ludzi jest tak beznadziejne. Jeżeli opanujesz perfekcyjnie pierwsze kata, nie będzie żadnego problemu by przejść do następnego. Naucz się oddychania, pionowego cięcia czy innych elementów pierwszego kata w pełni zanim przejdziesz dalej. Im wcześniej zaczniesz uczyć kolejnych technik, tym wcześniej początkujący wpadną w tarapaty. Nauczaj podstaw bardzo starannie.
KT: Wspomnieliśmy czego uczyć początkujących, ale co czyni kogoś bardziej zaawansowanego w Iai różnym od początkującego?
MH: Początkujących naucza się prostych ruchów. Na przykład [demonstracja], w przypadku ruchu nóg nauczanie jest proste: przesuń stopę, obróć się. W przypadku zaawansowanych takie tłumaczenie nie wystarczy. Ruchy muszą być bardziej wyrafinowane, bardziej subtelne. Zaawansowanych należy nauczać też istotnych punktów dotyczących każdego ruchu. Sam ruch dzielony jest wtedy na drobne kawałki, po to, by nauczać dogłębnie. Tak więc zarówno początkujący jak i zaawansowani wykonują te same kata, te same ruchy, ale zaawansowani muszą pokazać znacznie bardziej wyrafinowane, kontrolowane ruchy. Początkujący wykonują większe, kanciaste ruchy.
KT: Sensei, jakie nastawienie powinien mieć uczeń w czasie zawodów, pokazów czy egzaminów?
MH: W tych przypadkach nastawienie musi być jednakowe.
KT: A w przypadku codziennej praktyki?
MH: Nie powinno się różnić. Podczas keiko (praktyki) powinno się ćwiczyć na serio. Na przykład, uczniowie zrobili dla mnie pokaz ostatniego dnia stażu. Podczas ćwiczeń każdy był zrelaksowany i niewymagający, ale podczas tych 15 minut wszyscy myśleli "hej, sensei patrzy" więc wykonywali kata z rozwagą. Ten rodzaj myślenia jest zły. Keiko i embu nie powinno się różnić.
KT: W pewnym momencie podczas seminarium, zdaje się wspomniałeś że powinniśmy ćwiczyć tak, jakby od tego zależało nasze życie.
MH: Oczywiście, że powinniście tak ćwiczyć. Większość ludzi ćwiczy w ten sposób i dlatego robią to źle. Nie są skoncentrowani podczas ćwiczeń. Ważne jest to czy ćwiczysz na serio czy nie. Większość osób nie ćwiczy serio. A kiedy nie ćwiczysz serio, to lepiej idź się wyspać. To jest właśnie to czego sensei Tomigahara [9. dan Hanshi, Muso Shinden Ryu] zawsze mnie uczył. Podczas pokazu wszyscy ćwiczący robili "shinken shobu" [walka prawdziwym mieczem] ale podczas seminarium nie ćwiczyli serio.
KT: Czy uważasz sensei, że uczniowie którzy poznali Iaido powinni zacząć ćwiczyć inne rzeczy, na przykład Kendo?
MH: Oczywiście Iaidocy powinni również uczyć się Kendo. Międzynarodowa Federacja Kendo również stwierdziła że Kendo i Iaido powinny być ćwiczone razem. Obie dyscypliny to jak dwa koła od wozu. Jeśli brak jest jednego koła wóz się wywróci. Większość ekspertów budo podziela to zdanie.
KT: A czy inne style kenjutsu, jak Niten Ichi Ryu, mogą pomóc w praktyce?
MH: Tak, Niten Ichi Ryu może bardzo pomóc iaido. Kendo pomaga Iai a Iai pomaga Kendo. Dziś jeden z ćwiczących powiedział mi, że ćwiczenie Iai pomaga mu w praktyce Tai Chi. To wszystko to samo.
KT: Zatem uważasz. że nie ma powodów do obaw ćwicząc za dużo rzeczy na raz, znając po trochu wiele rzeczy a nie będąc dobrym choćby w jednej?
MH: Jeżeli ćwiczysz tylko Iaido, Kendo czy Jodo, to to jest niedobrze. Powinno sie ćwiczyć więcej niż jedno z nich. Inne sztuki walki, jak Kyudo [łucznictwo] posiadają tę samą 'duch', ale różnią się techniką. Tak duża rozbieżność nie jest potrzebna. Uważam, że nie powinno się uczyć tak dużej części budo.
KT: Zatem istotną sprawą jest duch?
MH: Duch jest taki sam ale technika się różni. Duch i technika Iaido i Kendo są takie same; jeśli robisz jedno powinieneś ćwiczyć i drugie. Esencja Kyudo jest taka sama jak Iaido, umysł, duch jest taki sam, ale umiejętności, ruch jest już inny. Sado [ceremonia herbaty], aranżacja kwiatów, wszystkie rodzaje do [drogi, sztuki] mają takiego samego ducha jak budo. Wszystkie pomagają budo, taka jest japońska kultura.
KT: Czyli powód dla którego ćwiczymy budo, to chęć doskonalenia naszego ducha a nie nauka jak przeciąć człowieka mieczem na pół?
MH: To jest ta istotna część budo. Techniczna strona cięcia nie jest taka ważna. To dobre pytanie. Wszyscy powinniśmy uczyć się do a nie tylko jak ciąć. Idąc dalej, duch Iaido powinien być używany na co dzień w życiu. W ten sposób zapanuje na świecie pokój.
KT: Zatem katsukin ken a nie satsujin ken.
MH: Dokładnie tak, miecz który daje życie, a nie miecz który je odbiera.
KT: Wracając do tematu, radzisz zatem żeby ćwiczyć Kendo, Iaido i Jodo, ponieważ technika w nich jest podobna i wszystkie pracują na duchem. Z drugiej strony Iaido i Kyudo pracują nad duchem, ale technicznie mogą się mylić, zatem lepiej nie ćwiczyć ich razem?
MH: Uważam, że nie da się ćwiczyć tak wiele różnych rzeczy na raz. Jeżeli byłbyś samurajem, musiałbyś ćwiczyć wszystko na raz, ale dziś ludzie mają jeszcze dodatkowo normalne życie. Jeżeli całe dnie możesz poświęcić na budo ro co innego, wtedy nie ma problemu, ćwicz Kyudo, Karate, Aikido, Judo. Dziś jednak nikt nie może ćwiczyć wszystkiego. Pozostań przy Kendo, Iaido i Jodo jeżeli już musisz, a ponadto żyj.
KT: Kto jest w Iai ważną osobistością, taką o której należy coś wiedzieć. Uczniowie uczą się o Masamichi Oe, Jinsuke Hayashizaki kto jeszcze?
MH: Jinsuke Hayashizaki jest twórcą technik Iai i coś o nim powinniśmy wiedzieć. Pamiętajcie jednak, że nasze Iai i Iai Jinsuke to nie to samo. Uczniowie Jinsuke stworzyli wiele różnych szkół więc Jinsuke jest twórcą ich wszystkich. Wspomniałeś Masame Oe, on ważny jest tylko dla Muso Jikiden Eishin Ryu, nie dla innych szkół czy stylów. Zatem, jeżeli mówimy o historii Iaido, najważniejszy jest Jinsuke Hayashizaki, a następnie uczniowie konkretnej szkoły powinni znać jej historię.
KT: O kim powinniśmy wiedzieć i uczyć się jako ćwiczący budo? Z czyich życiorysów powinniśmy czerpać?
MH: Osobą numer jeden będzie Miyamoto Musashi i jego książka Go Rin no Sho. Książka ta zawiera wszystko, jak trzymać miecz, metsuke [spojrzenie], postawę. Książka wyjaśnia pojęcia umysłu i ducha, jak stanąć naprzeciw wroga podczas walki. Musashi napisał tą książkę odnosząc się do walki ale treść pozostaje aktualna do dziś. Menagerowie przedsiębiorstw wykorzystująją by zrozumiec jak zarządzać ludźmi. Go Rin no Sho wyjaśnia jak przeżyć swoje życie. To nie tylko książka o walce.
KT: Czy są inne książki czy życiorysy które powinniśmy poznać?
MH: Wystarczy Go Rin no Sho.
KT: Jakie cechy charakteru są potrzebne by stworzyć dobrego budokę?
MH: Twoje pytanie jest odwrócone. Jeżeli ćwiczysz budo wyrabiasz sobie charakter. Budo polepsza twój charakter. Może trener baseballa jest w stanie powiedzieć: "ta oto osoba powinna być dobrym graczem". Osoba związana z budo nigdy nie powie: "ta osoba nie powinna ćwiczyć budo". Wszyscy mogą praktykować budo i wszyscy dzięki budo mogą nauczyć się kokoro.
KT: Czego możemy nauczyć się dzięki budo?
MH: Kokoro [serce/umysł/duch/osobowość]. Trudno to wyjaśnić. Najważniejsi senseie wciąż dyskutują na temat znaczenia kokoro a raz jedna osoba powiedziała, że starać się wyjaśnić sens kokoro to jak starać się upiąć niechlujne włosy dziewczyny. Wciąż się wymykają. Jeden sensei powiedział, że kokoto to "ty", ale gdzie to jest? W twojej ręce? Nie. W twoim sercu, umyśle? Kokoro to cała osoba.
KT: Jaki jest związek między uczniem i nauczycielem.
MH: Uczeń i nauczyciel idą razem. Jestem tu, dlatego mój uczeń jest tutaj. Uczeń jest tu, dlatego ja tu jestem. Jeżeli sensei tak nie myśli to nie jest wystarczająco dobrym by być senseiem. Apodyktyczna, despotyczna osoba nie może być senseiem. Jeżeli uczniowie są przed nauczycielem grzeczni a za jego plecami obmawiają go ponieważ jest tyranem, to znaczy, że taka osoba nie jest dobrym nauczycielem. Dobrym przykładem jest sensei Tomigahara. W ogóle nie jest despotyczny, jest bardzo prosty i skromny w tym co robi i dlatego podążam za nim. Człowieczeństwo senseia jest ważne, nie jego stopień.
KT: Niestety, obawiam się, że na zachodzie stopień jest najważniejszą sprawą. Jaka jest zatem relacja między uczniem a organizacją?
MH: Związek między uczniem i nauczycielem ma sens, ale związek między uczniem i organizacją nie ma. Co masz na myśli?
KT: Przykładowo - jak oddany powinien być uczeń w stosunku do nauczyciela a jak w stosunku do organizacji?
MH: Kiedy sensei nie ma racji, dla przykładu oddzielając się od organizacji, i jest to błędem, student ma obowiązek powiedzieć swojemu nauczycielowi, że robi błąd i zostać przy organizacji. Z drugiej strony, kiedy sensei ma rację oddzielając się od organizacji, uczeń powinien za nim pójść. Decyzja co jest złe a co jest dobre należy do ucznia i to uczeń musi za siebie zdecydować co zrobi. Uczeń nie może zrzucić tej decyzji na nauczyciela.
KT: Myślę, że w taki razie moja odpowiedź jest taka, że ucznia i nauczyciela łączy jakaś wieź, a uczeń i organizację jedynie członkostwo. Sensei, czy dla kogoś z zachodu możliwe jest by zrozumiał budo, czy może trzeba być Japończykiem by w pełni to pojąć.
MH: Uważam, że zachodni praktycy budo potrafią je zrozumieć; część z ćwiczących je rozumie. Nie musisz być Japończykiem. Nawet Japończycy nie rozumieją budo [śmiech]. Wielu Japończyków, wielu Amerykanów, wielu Europejczyków rozumieją czym dziś jest budo.
KT: Sensei, wiele razy podróżowałeś na Zachód. Czy podobały ci się te wizyty?
MH: Tak, naprawdę mi się podobały i życzę sobie by wiele osób zrozumiało budo, więc chcę podzielić się moją wiedzą z tak wieloma ludźmi jak to możliwe.
KT: Jak porównałbyś poziom umiejętności uczniów z Zachodu do tych z Japonii?
MH: Poziom techniczny Zachodu wciąż jest dość niski w porównaniu do Japonii. Wielu Europejczyków rozumie ducha budo, ale poziom techniczny jest wciąż niższy niż w Japonii. Przykładowo, twój stopień w iaido to tylko czwarty dan, ale twoja wiedza o budo jest duża. Mam dobre zdanie o twojej wiedzy o budo.
KT: Obiecuję ćwiczyć ciężej sensei.
Chciałbym bardzo podziękować za poświęcenie mi swego czasu. To było bardzo uprzejme z twojej strony, że dzieliłeś się z nami swoją wiedzą.
- Goyo Ohmi and Kim Tylor, 1994
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Iaido 
Autor
)